Sinirlenince bir şeyler fırlatıyorum veya kırıyorum bazen elimi duvara masaya sertçe vuruyorum. Çocukluğumda sinirlenince saçlarımı yolardım malesef çocuklukta yaşadığım bazı şeyler sinirlerimi bozmuş galiba.
Yıllardır böyle şeyler yapmıyordum evlendim bebeğim oldu bazı sıkıntılarım var ve sabrım taşınca birseyler kırmadan rahat edemiyorum. Evde birçok şey kırdım. Ama kendimi kontrol edebiliyorum aslında mesela telefonu fırlatmak istiyorum pahalı diye yapmıyorum. Bazen çaresiz kalınca çocuk gibi oturup sesli sesli ağlıyorum..
Anne olunca bebeğimin karşında bunları yapmak canımı sıkıyor çok üzülüyorum ama eşimin yüzünden hepsi..
Arada bir saat bebeğimize baksa bende dinlensem ruh sağlığıma çok iyi gelecek ama nerde..