Eşim her şeyi içine atar. Özellikle canını sıkan konuları. Cuma akşamı çocukla birlikte yürüyüşe çıktık, saat sekiz buçuk oldu çocuğun uykusu geldi arabasında uyukladı. Eşim de ben sizi eve bırakayım çocuk uyuyacak dedi. Kendisi de arkadaşlarıyla görüşecekti.
Evimizde depremzede olduğu için kayınvalidemde kalıyoruz ve kendisi çok problemli. Eski postumda bahsetmiştim, o olaydan sonra çok soğudum asla muhatap olmak istemiyorum. Gidip de saatlerce onunla oturmak istemedim. Eşime de nazikçe saat çok erken, ben Arabica'ya gideyim çocuk uyuyunca ben de bir kahve içerim kitabımı okurum eve girmeyeyim dedim. Arabica da eve çok yakın bir kahveci. Tamam dedi ama bozuldu.
O günden beri hep turşu satıyor yüzü. Ne desem kısa cevaplar, gözüme bakmadan.
Mecbur kalmadan konuşmamalar.
Huyu bu. Bozulunca asla konuşmuyor, içinde tutuyor. Taa ki 5-6 ay sonra herhangi bir tartışma anına kadar. O zaman da pat diye söylüyor. Kin tutmak mı bu, ne?
Birkaç güne normale döner, cıvıl cıvıl olur ama asla unutmadığından eminim.
Böyle tutar ve alakasız bir zamanda patlatır fünyeyi. Sizce sağlıklı mı bu?