Ben anne olamıyorum, yapamıyorum. Severek evlendim, bebeğim isteyerek oldu, hamileliğin güzel geçti. Hep sevdim istedim doğsun diye gün saydım.
Doğdu..
Ama ben ağladığında, saatlerce susmayıp uyumadığında sakin kalamıyorum. Duvarları yıkasım üstümü parçalayasım geliyor. Bebeğime asla zarar vermem, sinirimi dönüp kendimden çıkarıyorum, oturup ağlıyorum sinirden. Bazen hızlı sallıyorum bebeğim sakinlesin diye. Onda bile kendimi yiyorum naptım diye.
İşin özü ben anne olduktan sonra çok aşırı sinirli bi insan oldum. Yapamıyorum öfkemi kontrol edemiyorum. 1,5 aylık oldu bebeğim ama bu sinir ilk zamandan başladı gün geçtikçe biter dedm bitmiyor.
Kızlar ben napıcam? Ben böyle bir anne-insan olmak istemiyorum. Bebeğim beni görüp korksun istemiyorum. Ağladığında beki bana en ihtiyacı olan zamanda ben sinirli olmak istemiyorum. Doktora mı gitmeliyim napayım akıl verin bana yardım edin..
Ozaman annene ver anne baksın sen kendine gelene kadar bebeğin psikolojisini bozdukdan sonra bir anlamı kalmıyo çoğu şey için ailenden yardım iste destek olsunlar eşinle Paylaş bebeklikden başlayıp erişkinliğe geleceği aşamaya kadar beyninde yer ediyo çünkü kolay değil farkındayım biliyorum yaşadım destek şart
Bende aynı durumdaydım ama geçmişte yasadiklarim doğum da annemden yediğim darbe falanmı yapmıştı beni öyle blmym kendime hakim olamıyordum zamanla astım, nasıl aştım bi derdim varsa güvendiğim biriyle paylastm içime atmadım zamanla astm cnm ama bizde insaniz bazen oluyor malesef
Hiç tecrübem yok cnm bilgim de yok ama inşallah duzelirsin
1,487,121 soru
24,311,316 cevap
344,751 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın