Eşim 2 senedir cezaevinde haftada 60 dakika görüşe gittiğimiz hafta ,30 dakika.
Benim için ölüm gibi birşey ama yaşıyorum ayaktayım..
Birde 19 aylık oğlum var yani baftada 60 dakika günlük 8 dakikaya tekabül eder..
Keşke en azından rahat rahat konusabilseydim de varsın uzakta olaydı keşke ağlamak istediğimde rahatça arayıp sgliyabilseydimde varsın uzakta olsun keşke oğlunun her anını gosterebilaeydimde varsin uzakta olsaydı...
Yani velhasıl kelam bazen daha kötüsünü görünce şükretmek gerek.