Sabah babamla bir yere gitmem gerekliydi İstanbullular bilir Marmara’yla gidiyorduk. Karşı karşıya koltuklar 4 er şekilde. Babam ve ben yan yana oturuyorduk karşı tarafta bir adam oturuyordu birde. Bende Adama kesinlikle bakmadım üste bakıyordum duraklara ama adam bana bakıyordu hissediyordum. Sonrasında adam kalktı yanıma geldi bana çantası ile hafifçe çarptı yine bakmadım. Sonra iyice yanıma gelip babamın yanında bana
İnsanlara böyle uzun uzun bakma, sabahtan beri beni kesiyorsun bana bakıyorsun. Utanmıyorsun birde babanın yanında bana bakıyorsun diyip indi. Kızlar şoka girdim yemin ederim babamın yanında o kadar utandım ki ilk başta ne dediğini algılayamadık bile cevap verene kadarda indi sinirlerim o kadar bozuldu ki gerçekten gözüm falan bile dalmamıştı kesinlikle bakmadım.