Kızlar bu postu acmamin sebebi benim durumumda olan anneleri bi nebze olsun rahatlatmak.ben ucretsiz izi kullanarak oğlumu 23 ayina getirdim ise basladim ama baslamadan önce o kadar korkuyordum ki nasil yapacam nasil olacak cok uzulecek mi ayrılık kaygısı yasayacak mi vs. Bu yüzden cocuk gelişimci bölümüne gidip görüştüm nasil bi yol izlemem gerektigini ve bana soylediklerini uyguladim cok faydasini gördüm sizede yaziyorm ki belki birinize faydam dokunur duanizu alirim diye benim burda bu sekilde cok dua ettiğim kisi var :) benim sansim babaannesigil bakacaktı ama kendi evlerinde bakacakti ise baslamadan bir ay once alistirma turlarina basladim ilk bir hafta hergun gidip bende ayni ortamda bulundum hep birlikte olduk bu aşamada devamli oglum annede baban gibi ise gidip sana mammam parasi kazanacak sen dedenlerle oyun oynacaksin sonra ben gelecem geri gibi cümleler kurdum ama devamli.daha sonra 2.hafta bir saat evden ayrildim ve oglum ise gidiyorm dedim. Bu sekilde bir saat 2 saat 3 saat derken sureyi uzattım en son öğleden sonra ful bıraktım ve artik giderken kendi anne mammam diyordu biseyleri anlamıştı gidip gelecegimi biliyordu ama bu asamada hep eve elim dolu geldim ya abur cubu ya oyuncak aldim oda hevese geldi.sonra tamamen ise başladığımda biseyleri sindirdiği icin ilk bir hafta biraz zorlandik ama korkutugum gibi olmadi benim icin zor oldu elbette ayrilmak özlemek zor ama en önemlisi onun üzülmemesiydi ve bu sekilde daha rahat oldu suan 1 ay olacak ise başlayali ve biseyler duzene oturdu gibi şükür. 2 yil evdeydim hep bu gunlerin korkusu vardi icimde sizde benim gibiyseniz kafanızda kurup üzmeyin kendinizi Rabbim bi kolaylik veriyor gercekten.