Eşim namaz kılıyordu kızım da onun yanına gidiyordu ben gitme diye peşinden giderken Bi anda düştü yanındaydım ama tutamadım. Eşim napıyorsun sen yanındaki çocuğu tutamıyor diye bağırdı bana çocuğu da korkuttu daha çok ağladı garibim. Daha önce kendisi kaç kere düşürdü ben ona tepki göstermedim bilerek yapılmaz kendi de üzüldü diye. Ben ilk kez tutamadım verdiği tepki çok zoruma gitti çocuğu sakinleştirmeme izin vermedi sanki ben düşmanmışım gibi aldı kucağından. Kendisi salıncaktan bile düşürdü daha geçen halbuki. Uykusuzluğunu sırmalarını huysuzluğunu her şeyi çeken benim şimdi kötü anne oldum