Oldum 2 cocuk anasi .. çocuklarımımı eğiteyim anamımı bilemedim .. Babam ben 6 yaşındayken vefat etti annem yıllarca çalıştı didindi beni büyüttü ananemlerle yaşıyorduk annem halen onlarla yaşıyor.. bana emeğine hiçbir lafım yok ama babam ben çok küçük yaşta öldüğü için annem beni hersey bildi kendine ve ben evlenince bu ona ağır geldi fakat şöyle de bi durum var ben evlendikten sonra ilk oğlumu doğum yapana kadarda annem ve ananemlerle birlikte yaşamaya devam ettik eşimin ailevi sorunlarından ötürü.. ilk oğlum 3 aylıkken de evimizi ayırdık ve o zamandan sonra annemde hiç olmayan huylar ortaya çıkmaya başladı.. benim evime her işime eşimin işine kadar herseye burnunu sokması oğlumu büyütme şeklime yedirdigim yemeğe kadar.. Eşimle yanlarında bişey konuşmaya korkar olduk bana kalırsa şunu şöyle yapın bunu böyle yapın gibi akıl verici tavırlar.. Fesatlığı ve sürekli etrafındaki insanlara laf sokmalari ananeme dedeme yaşlı jnsanlar nihayetinde onlara kötü davranişlari.. 6 senelik evliyim esim yeri geldi bu huyları yüzünden annemle defalarca iletişimimizi kopardı sonrasında yine bana kiyamadi görüşmeye devam etti .. ama annem asla bu huylarından vazgeçmedi şimdide eşim bulunduğu işi bırakıp kendine dükkan açıyor kendi kendine yapmak istiyor ve ben 1 haftadır bu durumu laf söz olacak korkusundan saklıyordum artık bugün söyledim Yusuf dukkan açıyor ona uğraşıyor boya yapıyor dükkanda diye .. her zamanki gibi bu işi iyiydi sigortası yatıyordu niye bırakıyor dükkan cok mu iyi olacak gibi olumsuz ve negatif enerjisini akıtti üzerime bende anne ben bile karışmıyorum lütfen bi yorum yapma dedim.. ama inanın iki tarafıda idare etmek çok zor geliyor artık.. hem kalp kırmak istemiyorum hemde tahammul edemiyorum bu huylarına.. uzun oldu sonuna kadar okuyan olursa nolur bi fikir verin daha nasıl tavrımı koyabilirim ..