Eşimle 4 yıldır evliyiz.sadakatsizligini asla görmedim ailesine düşkün 3 yaşlarında bir çocuğum var.ama eşimle hiç anlaşamıyoruz.gereksiz kıskançlıkları ayrı dert kompleks leri ayrı dert.yapma dediğim yada yanlislarini tamam diyor ama duzeltmiyor.artik kendi haline bırakacağım diyorum yine olmuyor .hergun kavga hergun tartışma.cok yorgun hissediyorum.cocugum olmasa çekip kapıyı çıkacağım.bosanalim diyorum asla yanaşmıyor.cocugumz surkli bunlara şahit olmasın diyorum bidaha yapmayalım diyoruz yine aynıyız.bir çift bukadar mi anlaşamaz hiç aynı fikirde olmuyoruz .iyi olsun mutlu olsun çocuğumuzla sürekli görussün.ama beni azat etsin istiyorum.kendine başka bir yuva kurşun diyecek kadar vazgecti kalbim.kendi ailem mutluyum sanıyor.soyleyemiyorum.nasil nereden bir başlangıç yaparım bilemiyorum.ne yapmalıyım sizce akıl veein dertlesin haftanın 4 günü ağliyorum diyebilirim
