Bn de şu durumdan muzdaribim. Eşimin ailesi ile aynı binadayiz, üste eltim, ortada kayınvalidem, altta da ben.
Eşlerimizin işi bir olduğu için, yememiz içmemiz de, kayınvalidemlerde bir oluyor, yemeği eltimle bn yaparım, mutfak temizliği bana ait, diğer ev, süpürüp silme, eltime ait. 1 yıllık evliyim ve son ayımdaym hamileyim.
Normalde böyle bir durumu kabul edecek insan değilim, sonuç itibariyle evim ayrı, kendime ait eşyalarım var, ya o zmn neden yemeğim ayrı değil, neden bn Kendi ölçüme göre ayarlamıyorum, mutfakta temizlik yap, ikinci gün yapma, ya da bir yer kirli görünsün direk laf olur, ya bn bunu yapmak zorunda değim ki, ne bana laf gelsin nede siz laf edecek konu bulun yani.
Sırf eşimi sevdiğim için kabul ediyorum, katlanıyorum.
Bir kaç kez eşime dedim bak bn yapamıyorum bir yapıyorsun, ikinciye yapmıyorsun laf oluyor, ayrıca Kendi evimde rahat rahat yapmak istiyorum diye.
Bana söylediği şey zamani var, birlik beraberlik güzelidir falan filan. Sabrediyorm sadece. Sözde Allah nasip ederse seneye mutfağımı yenileyeceğim, biraz da o yüzden sesimi çıkarmıyorm, susuyorum.
Demek istediğim canm, herkesin kendince farklı bir derdi var, inan herkez aynı durumda kimsenin kimseden farkı yok, eksisi vardır ama artısı yoktur emin ol, o yüzden elindekinin kıymetini bil, kölelik gibi görme, senin hayatına sahip olmak isteyen bir çok insan vardır.