İlk gebeliğim son ayımdaym kızlar, bekarken hep düşünürdm bnm bir çocuğum olsa onu dört dörtlük yetiştiririm diye, hem ahlak konusunda hem de eğitici bir şeyler öğrenme konusunda.
En büyük yeğenimi de bn büyütüm sayılır, bn öğrettim bir çok şeyi, yeri geldi altını değiştirdim, yeri geldi yemek yedirdim, oyunlar oynattım, en anlaşabildiği teyzesi bnm, yani tecrübem var demek istediğim.
Ama şimdi doğum yaklaştıkça bni bir korku sardı, ya onu en güzel bir şekilde yetiştiremezsem, ya güzel bir anne olamazsam diye, ama çevremde kime sorsanız, çok güzel, anlayışlı, sabırlı bir anne olabileceğim söylenir, bnde öyle hissediyorum bir yandan çok güveniyorum ama, bir yandan da bir o kadar korkuyorum ya isteğim gibi bir anne olmayı başaramazsam diye. Böyle hissetmem normal mi? Yaşayan varmı? :)