12 yıl oldu dile kolay. Taşa şekil verir gibi sabırla bekledim, denedim, sustum, yeri geldi yalnızca evdekileri değil herkesi herşeyi ters düz ettim kıyametler kopardım. Krizler geçirdim kerelerce, onu da krizlere soktum. Evi terk ettim, hastane polis kalmadı, adam topladı beni aradı heryerde. Bulamadı, ben çıktım ortaya, ayaklarımı öptü her keresinde. Tam düzeldi diyorum, öfke, sinir, hele o dil ile kırmak yok mu o bambaşka.
Şuan boşansam gideceğim en son yer babamın evidir biliyor. Beni en son arayacağı yer orasıdır biliyor. Ailem varlıklı, fazlasıyla durumu iyi, annem hergün bir cafede gün yapar arkadaşlarıyla, babam deseniz akşama kadar yer içer gezer. Defalarca boşayacağım dedim annem duymadı bile. Babam gelinlikle çıktın kefenle gelirsin buraya dedi. Herneyse.
Cuma akşamı sabaha kadar kıyametler koptu evde. Kayın babamı aradım geldi gece, oğluna kızdı. Olayı anlatmayacağım ama bardak taştı. Kovdum evden gitmedi. Boşamazsan beni yakarım bu evi dedim. Üstünü başını bahçeye fırlattım gece. Cinnet geçirdim. Ağladı, yarın notere gidelim evi arabaları herşeyi üzerine yapayım 4 çocuğa nasıl bakacaksın dedi, gene cinnet geçirdim, evine arabasına küfürler savurdum. Ağladı ağları ağladı...kuzenlerini aramış, döküldü geldiler. Yenge yapma, yenge etme. Bu sensiz yapamaz dediler.herkesi şahit tutup yemin ettirdim bir daha ağzından beni kıracak kelime çıkarsa boşarım dedim kabul ettim eve aldım. Aldatsa aldattı derim, para vermese ona da neyse. Sürekli diliyle kırıyor beni, bende altta kalmıyorum sonra kıyametler kopuyor, yoruldum artık, bıktım