Arkadaslar.ben 8 eylulde dogum.yaptim.o zamandan bu yana annem yanimdaydi fakat annem gitti haftasonu o.gittiginden beri cok.kötuyum aksamlari.oluyor.ozellikle bogulacak gibiyim.kalbim sıkısiyor.ben bu.bebegi niye.yaptim.nasil.bakicam nasil omur.boyu sorumluluguni alicam diyorum baglanamiyorum oysa 13 yil ugrastik bir karnimda kalbi duran bebegim oldu bir bos gebelik gecirdim bebegimi seviyorum ancak bakmak istemiyorum surekli agliyorum esimin ise gitmesini istemiyorum izin al diyorum yada annemi cagiralim diyorum kayinvalidemler yakin ama onlar beni daha cok strese sokuyorlar babam calisiyor erkek kardesimle gelinimizle yasiyorlar iki cocuklari var onlarinda anneme gel diycem gelinimiz zorlanir diye tekrar diyemiyorum ama cok kotu hissediyorum rahat bir yasamim.vardi.13 yildir birden kisitlanmak mi boyle yapti bilmiyorum bebegim hep benimle.olacak.gecici degilse naparim cok uzuluyorum boyle dusundugim icin aglamasina bazen katlanamiyorum oysaki cok hesvesle beklemistim.onun icin 9 ay her gun igne yedim kafami toparlayamiyorum nasil gecer nasil.alisirim esim.izin alsa.annem gelse bile bir gun elbet yalniz kalcaz bebegimle keske yapmasaydik omur.boyu cocuk istemeseydik cok.zor diyorum esim cok.iyi ama ailesi huzursuz bir aile onlarin icine bu bebegi niye getirdim.diyorum kendimi sucluyorum annem yakin olsa ama degil cok yalniz hissediyorum napicam ben surekli.kaygiliyim.kafayi yicem bu halde zor.ilgileniyorum