Bu akşam kaynanamla sohbet ettik aramız iyi aslında ama söylediği şey beni anlamadığını hissettiriyor aklıma geldi gece gece zaten uykum yoktu iyice kaçtı
Kızlar ben Hatay a atandım öğretmenim. 1 yıl sonra şehir dışına Hataya gitmem gerekiyor ve 7 aylık şuan bebeğim. Annemin hasta ve küçük çocukları var bu yüzden 1 yaşındaki bebeğime bakmaya gelemez. Kayınvalidem de başka bir şehirde kayınbabamla yaşıyor. Mecbur kaynanama kaldık yani bebeğe bakması için ama kayınpederim hem benim çalışmamı istemiyor hem de annemin yanından ayrılmasını istemiyor. Ama aralarında süper bi aşk da yok kavga ederler sadece eski erkekler kendilerine bakmayı beceremez ya, konu o. Kaynanam bazı haftalarda birkaç günlüğüne kendi babasının evine gider temizlik yemek işlerini yapar annesi vefat etmişti. İki ev arasında koşturmacası var ve bazen kayınbabamın babanın evinde biraz daha kal dediği de olmadı değil.
Kaynanam benimle Hataya gelmeye pek gönüllü değil kayınbabam istemiyor çünkü hatta kaynanamın görümcesi yaşlı adama kim bakacak diye acıtasyon yapmış. Halbuki adam düne kadar işte çalışıyordu yeni emekli oldu 65 yaşında, annem evden ayrılırken hazır yemek kavanozlar o kavanozu açmaya bile erinir kahvaltılıkla idare eder.
Bugün de görüntüli sohbet ediyorduk yanımda benim annem vardı telefonda kaynanam. Bebeğim yabancılardan korkmaya başladı, malum aylara girdi ben de kaynanamı çocuğuma gösterip ' kızım bak bu senin babanen bak sakın bundan korkma tamam mı şimdiden alış ' diye şakayla karışık biraz da gerçek birşey söyledim. Kaynanam da yüzünü kapattı görme beni gibi birşeyler yaptı ananeni sev bak çok güzel geçiniyorsunuz hatta Hataya da o gelsin senle baksın dedi. ( Ben en çok kendi annem gelsin isterdim zaten mal mıyım kaynanamı ikna etmeye çalışayım, annemin psikiyatrik tedavi gören çocuğu var birbirinden sorunlu 3 Küçük çocuğu, bir anlık yalnız kalma hayatıyla sonuçlanabilir) Neyse annem de dediki ' Sonra torunumdan uzakta kalıyorum kokusunu özlüyorum diye yakınma ama' dedi. Bunlar hep gülerek söylenen şeyler oldu şaka gibi ama nahoş bir ortam oldu en azından ben baya kırıldığımı söyleyebilirim.
Kaynanam Hataya gitmenin zorluklarından bahsetti sanki beni ikna etmeye çalışıyordu. Yok efendim konteynerda yaşamak ne kadar zor biliyor musun hiç kaldın mı( kendileri kerpiç evde yaşıyorlar bu arada) , torunum babasından uzak nasıl yapsın vsvsvs bilmiş bilmiş konuştu.
Anne dedim, öyle konuşuyorsun ki sanki ben Hataya bayılarak gidiyorum , konteynerda yaşamaya bayılıyorum ya bilerek Hatay yazdım zaten tercihlere (!) Bu söylediğin zorlukları yüzüme çarpıyorsun başka çarem mi var deyince ' aaa kaynanasıyla nasıl konuşuyor ' diye ayıpladı beni. Ben devam ettim. Bugüne kadar İstanbul en çok alım yaptı benim kocamla evlendiğim sene 400 kişi İstanbul a aldılar evlilikle uğraşırken kpss çalışamadım çalışsaydım şuan 2. Senemdi İstanbul'da, kaldıracaklarını söyledikleri mülakatı 1 saate çıkardılar, 400 alan şehir depremden sonra 75 aldı ben bu sistemin nesine güveneyim şimdi en prestijli fakülteden mezun oldum kpss derece yaptım emek verdim heba mı olsun dedim yazık değil mi çabalarıma?
Yok efendim özelde çalışabilirdin diyor... Kpss derece yapmış birine özelde çalış dedi... Anne dedim sen benim aileme daha fazla zaman ayırmamj istemiyor musun, cumartesileri de okulda mı olayım istiyorsun hem de asgari ücret için?
Tamam tamam o zaman gelsin o zaman konuşuruz artık. Dedi kapattı konuyu havadan sudan konuşup seni seviyorum diyerek telefonu kapattık. Ama içimde sıkıntı kaldı.
Sanki kaynanamı akrabaları ya da babam dolduruyor gibime geliyor. Ve bu konunun eşim ve kaynanam tarafından konuşulması erteleniyor. Enteresandır Hatay çıktığında ben ağlamıştım ve eşim önyargımı kıran kişi olmuştu. Eşimin beni üzmeyeceğine inanıyorum ama kaynanamdan emin olamıyorum. Ve sürekli sanki ben bunları ikna etmeye çalışıyormuşum gibi duruma kalmaktan da bıktım artık, mevcut durum bu, torunun bakıcıya verilme durumunda, çok derdinse gelir bakarsın dimi, rica etmeyeceğim artık, çok kırıldım ve yoruldum, torununu seven bakıcıya bırakmaz.
