9 aylık olmasına 1 hafta var. Hiç yürütece koyma taraftarı değildim ama ne yazık ki asla peşimden ayrılmayan sürekli zır zır ağlayan bi kızım var. Yürüteçte de durmuyor kafayı yicem. Yatağımı daha az önce topladım toplayana kadar ağlayıp bacaklarıma yapışıyodu. İnanın hiçbişey yapamıyorum. Hiçbir şeyle oyalanmıyor. Tv zaten hiç izlemiyor o kadar zorlandım ki çizgi filmler şarkılar açtım ama asla izlemiyor. Sadece reklam izliyor. Onuda açıp bıraksam ayaklandığı için tutup kalkıyor tv nin önünde duruyor yalnız bıraksam düşecek. Artık ne yapacağımı şaşırdım. Linçlemeyin ben tv izlemesine de karşıyım. İyiki de izlemiyor ama çok zorlanıyorum çok bunaldım boğuluyorum artık. Çorbasını dahi yapamadım beraber kahvaltı yaptık halâ masa mutfak toplanmamış. Önceki gün süpürdüm evi. Evim belkide bir aydır silinmemiş. Evi süpürene kadar ağlayıp peşimde gezdi. O kadar bunaldım ki artık ağlasın bu pisliğin içinde duramam diye süpürüp bitirdim. Ağlamasına dayanamıyorum bende anneyim ama artık biyerden başlamam lazım böyle olmuyor evim perişan hâlde. Eşim deseniz oda yorgunluktan vücut ağrılarıyla geliyor eve onada bişey diyemiyorum. O gelince rahat yemek yiyip mutfağı falan toparlıyorum bazen gelip yemek yapıyor sofrayı falan hazırlıyor ama ben yetemiyorum bittim artık lütfen bi çareeee :,(