Ya kızlar bende bı katilayim şu sohbete dedim şimdi size birşey sorcam haksızmıyım hamileik var die kafama takmıyorum çünkü 6 yıl sonra tedavi oldum kaynan yüzünde kendimi strese koyup uzmenin bir anlamı yok ben sırf adı kayna die ilah kayna muamlesi yapmıyordum gercekden birgün kırıcı bir kelime ona karşi kullanmadım ve çok değer verirdim ve bir güne birgün kaynam hakinda eşime birşey dedgim yok ve kaynam eşim falan çok küçükken 4 5 yaşlarda bırakıp gitmiş neyse bunalr boşanmış beni ilgilendirmez olur dedim kaderdir kimse isteyer evlatlarini bırakmaz eşim askerlikde sonra dayı oğlu demis annen şurda surda yaşıyor seni götürelim ve anne evlnemis bir oğlu var eşimi gotrumus dayı oğlu tanşmis annesiyle ben cidden düğünüm oldu hiç benle yaşamiyan bı kayna değilde daha ötesi değer veriyordumm hep giderdim eşime derdim günah anneye gidek kayın peder bir laf deseydi yokya anne şöyle anne böyle derdim kaynım bazen derdi annem yanındaki oğlu sevyor yok diyordum öyle düşünme her harikalde kim ne derse desin onu savunyordum cidden bide beni bırak çocuklarıyla yaşamış bı kadin banada kaynalik etmemiş her hakkı tanıyordum annem yemin olsun derdi kızım kayın pederine bir iysen ona 2 kat iyi ol o evlatrinda hep ayrı kalmış acı yasamiş ki annemin demesini bırak kendim bile o saygı değeri veryordum sonuçta çok merhametli bir yapım var cokda duygusallık cokda sağım cidden