İyi geceler kızlar, bu yaşadığımı belki başka yaşayan birileri de vardır diye yazıyorum ki bazen buradan aldığım bir cevap bana iyi geliyor farklı bakmamı sağlıyor. 18 senelik evliyim eşimle eşim işinden evine birisidir daha önce balık tutma alışkanlığı yada güvercinlere tutkusu vardı şimdide 5 senedir oynadıgı bir oyunu var ki ben artık alıştım ki baktım çene yapmakla cözümlenmiyor bıraktım kendi haline . Asıl problem şu ki ben eşimin yanında hep bir boşlukta hissediyorum kendimi hani böyle olmasaydı şöyle olsaydı diye yorumluyorum içimden . Ama bilmiyorum zaten çok ta aman aman bir eş bulamazdim çünkü annem le babam biz çok kücükken ayrılmışlar , annem psikolojik olarak çok sorunları olan biriydi , girdiğimiz tüm ortamlarda akrabalık ilişkilerinde dahi hep birileriyle sorun yaşardı, babamda zaten 3 senede bir kez görürdüm ondada anlamazdım varlıgını , ne isteme ne dügün nede hastalık hiçbir zaman olmazdı kısaca yoktu hayatımızda. Ben büyüdüğümde kiminle tanışsam kimse annemi babamı beğenmezdi hep sorunlu olarak bakarlardı ve söylerlerdi dolayısıyla böyle bir evlat olarak hep hayatta eksiden geldik. Ailesi problemli ve ailesi istenmeyen biri olmuştuk. Yani ben anlayamıyorum benim bu boşluk hissim eşimle mi ilgili yoksa benimle olan bir problemim burada , ben babamdaki boşluğumu dolduramıyorum. Eşimede gereksiz yere yüklenmek yada ona kötü davranmak istemiyorum.kusura bakmayın uzun oldu dahada çok şey var yazılacak ama yaz yaz bitmez