Bekarken, çocuk yokkende hep çalıştım. Bebeğim 1 yaşındayken tekrar geri döndüm ama çok zormuş çok. Haftanın 5 günü çalışıyorum ama çalışma saatlerim uzun. Akşam 8de eve geliyorum kızımı 1 saat görüyorum en fazla sonra uyuyor. Yazın daha rahat olur belki ama kışın karanlıkta çıkıp karanlıkta geliyorum. Hiçbir şeye enerjim yok. Kızım uyuyor sonra duş al yat uyu. İzin günlerim yemek yaparak geçiyor. İşim zaten çok yoğun asla oturamıyorum. Stresi ayri zaten her gün karnım ağrıyor işte stresten. Eşimde görüyor halimi geçen çok mutsuzsun bir kaç ay çalış bırak sonra istemiyorsan dedi. İsteyip istemediğimi de bilmiyorum. Arkadaşlarım hep çalışıyor. Eğer bırakırsam bir daha kendi mesleğimle ilgili iş bulamam yaşadığım yerde. Zaman çok çabuk geçiyor bebeğimde 1.5 yaşında zaten 3 yaşında kreşe vermeyi düşünüyoruz. Şimdi bıraksam o zaman pişman olurum biliyorum. Ve bir daha iş de bulamam. Ama ne zaman alisicam bu tempoya, ayrı kalmaya bilmiyorum. Bu kadar zor olduğunu bilseydim en baştan başlamazdım bir sene daha dururdum. Siz olsanız naparsıniz bırakır misiniz? Kafam cok karışık :(