Hamileliğim zor geçti psödetümör serebri hastasıyım. Hamile iken 45 gün başka şehire işim gereği tek başıma eğitime gittim en başından beri düşük riski, erken doğum riski, servikal yetmezlik ve enfeksiyon yaşadım. Bebeğim 36 haftalık doğdu. Annem bana duygusal olarak annelik yapmayan görmezden gelen kendini öne atan biri ve bana yaptığı birçok seyden dolayı ona hep öfkeliyim. doğumdan sonra eşimin ailesi ile annem arasında sorunlar oldu eşim ve ben arada kaldık üstüne annem bana köpek gibi seninle ben hastanede kaldım dedi ama ben istemedim zorla kaldı bir gece ve birçok sey dedi. Tartıştık ben sinir krizi geçirdim bebeğimin yanında üstelik annemde bağırıp çağırıp durdu ağladı kapılara vurdu. Üstüne eşim doğumdan 10 gün sonra askere gitti tek başıma oğluma ve iki kedime bakmaya başladım. Kedimin biri felçli kakasını çişini ben yaptırıyorum zaman zaman yere kaka bırakıyor onu temizliyorum ama bebekle çok zorladı beni. Bir hafta sonra da oğlumun gaz sancıları başladı ve günlerce uyumadım. Kolik bir bebek iş ve birçok damla ilaç denedik. Ben oğlum ağlarken ağladım hep bir şey olacak diye onu gözetledim gece nefessiz kalır ani bebek.... sendromu olur vs diye çok korktum ve panik ataklar yaşadım. Su içmeye vaktim olmadı. Bir haftadır ise bebeğime karşı hissizlik arttı onu çok seviyorum ama aramızda duvar var gibi dünyalar güzeli bir oğlan melek gibi kötü anneyim diye ağlıyorum suçlu hissediyorum ama bu duygu beni kahrediyor lohusa depresyonu yaşayan varmı bu hissizlik geçer mi beni çok üzüyor