Oglum ozel egitime gidiyo 1 yılı gecti bir tane kurumda ilk zamanlar harikaydi hersey evime yakindi calisanlar falan iyidi iki kisi haric sonra yer degistirdi biseyler oldu birileri isten cikti birileri girdi ve servis soforleriylee servis anneleri asiri samimi olduklarini goruyoduk rahatsizda oluyoduk veliler olarak ama biraz iyi dusunup cocuklarin egitimine onem vermeye calistik . Gün gectikce utanmaz bir hal aldilar velilerin yaninda cok samimi haller utanma falan kalmadi bende rahatsizligimi baska arkadaslarla paylastim hepsiyle beni ayirdilar ders saatlerini falan degistirdiler .kurumu birakmak istedim oglumun ogretmeni istemedi bugun arkadasim geldi onun oglu buyuk benim oglumdan ayni kuruma ayni hocaya gidiyolar .oda duymus kotu seyler bana anlatti dedi annesi ben birakiyorum orayi midem almiyo dedim cocuk iyi olsunda onemli degil kim ne yaparsa yapsin dedi.ama gozun goruyo miden bulaniyo simdi tutanak yemisler hepsi hanimli beyli konusuyolar ama degisen bisey yok ben gormek istemiyorum hic birini dedim .aman napcan sen bosver dedi siz olsaniz bos verirmisiniz yani ben yapamiyorum gordukce sinirim bozuluyo yani birakmakta hakli degilmiyim