Merhaba, bu yazıyı hastane odasından sadece içimi dökmek için yazıyorum.Sonra gizleyecegim.Esim beni gerçekten çok üzdü.Babam hasta.Ameliyat oldu.Yaklasik 10 gündür hastanede.Ona annem ve şehir dışından kardeşim gelerek,baktilar.Benim çocuğum küçük. Kalmadım hastanede.Kardesim döndü.Bu sabah da ben annemi dinlendirmek için eşime dünden söyleyip geldim.Ama gelir gelmez mesajlarla canımı öyle bir sıkti ki anlatamam.Yok ben çıkarken uyanmış bir daha uyumamış,çocuk beni istemiş.Alt tarafı 4-5 saatliğine geldim.Ne benim ne anneligime laf etmediği kaldı.. Ne bana..Gerçekten inanamıyorum ve çok çok üzgünüm.Ben evimi cocugumu rezil etmişim erken çıkıp onların uyuyamamalarina sebep olduğum için.Aksam da konuşmuştuk, erken gideceğimi de biliyordu.Wiz yatın demistim,uyuyamamislar.Huzursuz olmuşlar.Sindi eve gelme diyor bi de.Ne pislik bir insanla evliyim ve cocugum var malesef .10 gün sonra geldim, burda gelir gelmez yüzümü düşürdü.Anlayissiz,garip bi yaratık.Çocuğum için asla pişman değilim ama olmasaydı evli kalmazdım sanırım.Canim çok sıkılıyor. BU adam hep böyle. Bu sadece küçük bir örnek.Bugun olay bu , yarın başka.. Tavir aynı.