Ben yeni evliyim 1 sene oldu daha, bu benim ilk evli ramazanım ve çok tedirginim. Öyle hamarat bir kız değilim, hiç olmadım. Yaşamak için yiyenlerdenim ben, yemek için yaşayanlardan değil yani.
Biz ege ve akdenizliyiz ama eşim ve sülalesi doğulu, haliyle onlardaki çekirdek aile benim sülalemin toplamı kadar. Hayatımda hiç ramazanda davet de yapmadım çünkü bizim sülale annem babam biz ve dayımlardan oluşuyordu. Şimdi her gün biri çağıracak, her gün birini çağırmam gerekecek.
Yeni doğmuş prematüre bir bebeğim de var, neredeyse 3 aylık oldu olacak ama düzeltilmiş yaşı henüz 1 ay. Yani 1 aylık bir bebeğim var desem yeridir. Ayrıca çok huysuz memeden çekilmiyor.
Misafir çok severim ama Yemek yapmayı sevmiyorum, eşim de misafir düşkünü benim durumuma aldırmadan her güne bir misafir istiyor. Hayata bodoslama dalan biri olarak ilk defa gözüm korktu.
Kaynanam ilk güne herkesi çağırdı ne güzel, akıllı kadın. Toptan hallediyor. Ben hem oruçlu hem bebekli halde nasıl 20 kişilik yemek yapacağım?
Ayrıca haremlik selamlık oturmak da lazım, evim 2+1... Ne yapacağımı şaşırdım. Yeni gelin olmam da cabası, herkes Yeni evime gelmek de istiyor. Açıkçası ben kimseyi davet etmek istemiyorum. Annemler bile bu halde bizi davet etmeyi düşünme sen dinlenmeye bak gibi rahatlatıcı sözler söylemeye çalışıyorlar ama tabi ki el kızı olduğum yerde oruçmuşum, bebekliymişim, dikişliymişim asla mühim değil. Ayrıca galiba hamile olma durumum da var, ilk gebeliğin başında yaşadığım şeyleri yaşamaya başladım...
Allah sonumuzu hayreylesin