Bugün tıp fakültesinin özel muayene bölümünde randevum vardı. Muayenemi oldum ilaçların reçetesini kaşe basması için tekrar doktora yönlendirdiler. Doktor bi türlü gelmedi. Benden sonra gelen stajyerler direkt girdiler içerideki hasta çıkınca. Eşimin de canı sıkıldı hemen kaşeyi basmasını isteyecektik. Bizim küçük çocuk da doktorun odasına önden fırladı orada şeker ve çikolatalara yöneldi. Doktor hanımın Canı sıkıldı galiba "iki kişiyle muhatap oluyorum şuan lütfen çocuğunuza sahip çıkar mısınız sizden alacak terbiyesini" dedi. Ben onlar bizden sonra geldi dememe rağmen eşim beni susturdu. Daha sonra o stajyerler çıkınca Doktor kaşe için geldiğimizi bile bilmiyor iki saat bize muayenede anlattıklarını anlatıyor. Artık dayanamadım kaşe basılacaktı dedim. Sonra anladı kaşeyi bastı. Bi yandan da çocuğumu uyarmaya devam etti. Babanın yanına geç falan. Her muayenede gelecek mi bu çocuk dedi alaycı bi gülümseme ile. Çok bozuldum utanmasam orada ağlardım. Masanın önünde de iki üç tane şeker var. Çocuklardan esirgeyeceksen ne diye koyuyorsun oraya. Kızlar lütfen linçlemeyin gerçekten sadece içimi dökmek için yazıyorum. 20 haftalık hamileyim. Zaten çok duygusalım. Bizim gözümüzde ne kadar değerli ama millet ne terbiyesizliğimizi bıraktı ne saygısızlığımızı. Üstelik özel diye para da ödüyoruz. Bir daha gitmeyi düşünmüyorum. Keşke bu doktorlar daha anlayışlı olsalar. Özellikle küçük çocuklara karşı.