Geçenlerde buraya yazmıştım eşim ailesine bayramdan beri küs ev ve kurban olayı yüzünden diye. Onların gelmesi ve bizim gitmemizi yasakladı. Annesi de devamlı eşimi arayıp torunumu özledim diyordu. Neyse bugün kardeşimin düğün davetiyesini götürdük, eşimle kızım aşağıda bekledi bende kaynanama verdim. Neyse özledim falan dedi, sonra bende indim aşağıya. Diğer kartları dağıttıktan sonra eşime yarım saat annene girelim istersen kızı özledim diyor dedim. O da çok istekli olmasada beni kırmadı gittik. Otururken eşimle biraz tartıştılar, klasik ne yaptık ettik diye falan. Sonra kadın bana dönüp sana kırgınım Nur dedi. Bende niye falan diyince, neymiş ben eşimden gizli arayıp soracakmışım, eşimin peşine düşüp tepki vermişim. Bende oğlunuz yasakladı, şart koştu dedim. Ben oğlumun peşine düşüp sana hiç tepki verdim mi falan dedi. Sonra eşimde buraya beni Nur getirdi, o demese ben zaten gelmezdim dedi. Biraz daha konuşup kalktık. Eve gelince eşimde ben sana dedim s*lak gibi vicdan yapıyorsun herkese dedi. O kadar kırıldım ki, cidden ben götürdüm üstüne suçlu ilan edildim. Eşime de söyledim, annen görümcemin nikahına sen istemediğin için katılmadık diye günlerce konışmamışlardı dedim. Zaten bugüne kadar eşim ailesi ile hiç benim yüzümden kavga etmedi. Resmen oğullarına cesaret edemedikleri cümleleri bana kurdular. Başım falan ağrıyor sinirden. Kaynana milleti sonra gelinler bizi neden sevmiyor diyor
