Çok iyi anlıyorum.
Eski zaman insanları, " eskiden her şey zordu" derler. Ancak içinde bulunduğumuz devir bence kadın için daha zor. Çünkü ev işleri ve çocuk bakımıyla beraber, çalışmak da bir nevi zorunlu hale gelmiş. Eskisi gibi karnı tok, altı temiz mantığı ile büyümüyor çocuklar. Gelişimsel birçok ihtiyaçları oluyor. Burada bile 2.3. Gebelikler falan konuşulurken " maddi imkanımız var " yazıyorlar ama fizyolojik ihtiyaçlarından bahsediyor çoğu kişi. Halbuki çoğu kişi özel aşıları yaptırmamış, çocuğunu kurslara göndermemiş vs.. Yani üst segment bir gelir düzeyi yok ise, ikinci bir maaş olmadan çocuğa güzel imkanlar sunmak çok zor.
Ancak tek maddiyatla da ilişkili değil. Hayatın bin türlü hali var. Boşanma olur, ölüm olur, ciddi sağlık problemleri olur vs. Kadının çalışması psikolojik anlamda güç verir. Allah korusun 10 sene sonra eşin ile ciddi problemler yaşasan, elinde bir işin olmasa cesaretin bile olmaz boşanmaya. Her türlü şeye razı olursun. Burada çok örneğini okumuşsundur diye düşünüyorum. O yüzden kadın zaten çalışmalı, mümkünse bir mesleği olmalı. Sadece küçük yaşta bunu yapmak biraz zor, imkan olsaydı bir sene daha seninle olsaydı daha iyi olabilirdi diye düşünüyorum ama imkanın yoksa ( yani hem ekonomik anlamda hem de yeniden iş bulma anlamında) o zaman yapacak bir şey yok.
Çocuklar genelde kapıda ağlar ama içerde sakinleşir. Fakat kimi çocuklar aklına geldikçe anne diye de söyleniyor yalan değil.
Benim kişisel kanaatim, annenin iyi bir mesleği var ise, ekonomik anlamda kötü değil ise, yaşı çok ilerlememiş ise biraz daha beklenebilir. Tabii öncesinde yazdığım hayatın gerçeklerini bilerek.
Kısaca iki ucu b.klu değnek :)