Ben yazınca herkes isyan ediyorsun diyor.
Benim çocuğum yok, olmuyor. Ama yeğenlerim var abimgil , ablamgil tatile giderler gezmeye giderler surekli bana bırakırlar içimdeki çocuk hasret az biraz yatışsın diye. Her yeri alt üst ederler, koşarak üzerime altlarlar, çok pahalı urunlerimi kırdıkları oldu , eşimin üzerine günlerce çalıştıkları dosyaları hep jelibon yaptılar, vs. Vs. Ama asla sesimizi daha yukseletmedik. Benim evladım olmasa bile onları asla korkutmadık. Arayan bulamaz , bulan kıymetini bilmez. Rabbım böylelerinin elinden alsın çocuklarını, sosyal hizmetlere , koruyucu ailelere versin. Diyeceklerim bu kadar. Linçleyen buyursun.