"Çocuklarım için" bana hiç inandırıcı gelmiyor ne yazık ki. Üstelik 20 aylık bebek "ben babamı özledim, ona gitmek istiyorum" demez. Belli ki siz onu başınızdan savmışsınız. Ben de çok zor zamanlar atlattım. Lohusa depresyonu yaşadığım zamanlar eşimle boşanma noktasına da geldim, 4 ay ayrı da kaldık. Ama çocuğumu bırakmadım, büyük olsaydı da bırakmazdım. Annem 5 dakikalık yürüme mesafesinde, bazen 25 aylık oğlumu alıyor, o gidince ben evde rahat olamıyorum. Annem çok iyi bakar oğluma ama ben onu özlüyorum, iyi mi diye düşünüyorum. Siz nasıl bu kadar rahatsınız? Her çocuk annesinin yanında olmalı. Doktor stresten uzak durun demiş, çocuklarınızdan değil.