O kadar doğru şeyler yazmışsınız ki. Ben de kızımı 2 aylıkken kaynanama bırakıp ise başladım. Başlarda oturtamadik bir türlü sonra dayanamadım işi bırakmaya karar vermiştim. Ben kapıda istifa etmeyi beklerken 75 yaşında kadın bir musterimiz var o geldi patronla konuşmak için içeri girdi. Ben girecekken benden önce girdi,o çıkınca girerim dedim beklerken İçerde biseyler konuştular kadın baya ağladı dışarı çıkınca bana döndü dedi ki " sen sen ol sakın cocugun için işini bırakma. Ben çocuklarıma bakicam diyerek işten ayrıldım, çocuğuna kaynanası bakan,bakıcıya baktiranlarin çocukları amir, memur, doktor, hakim oldu. Benimkiler bir baltaya sap olmadı. Kocası da ölmüş tek başına kalmış. Şimdi tek başıma kaldım hiçbiri aramaz,sormazlar. Birakmasaydin işi diyorlar" dedi. İstifadan vazgeçtim oturdum. Bir de oğlu iş kazası geçirmiş ayağının biri sakatlanmış sanırım. Oğlu çevirsij diyerekten kendisine kalan mirasla oğluna petrol kurdu. Oğlu da gelip petrolü işletmek istemedi. Tek başına petrolle boğuşuyor. Beceremiyor da. Hiçbir çocuğu yardımcı olmuyor. Kadına gelen vuruyor, gecen vuruyor biseyden anlamayinca.