Günaydın bebekler.
Benim arkadaşım istanbul dışında yaşıyor bir sabah aradı beni kahvaltıyı hazırla kardeşimle sana geliyoruz bende tamam dedim. Uzak yol sonuçta.
Neyse elimden geleni yapıyorum ofluyor pufluyor ama benm bir kızım var bir eşim var ben sürekli gezemem sürekli para harcayan taraf olamam elimde olsa yaparım o ayrı ama yok.. kendi de elini cebine koymuyor
Arkadaşımın kardeşi istanbul avrupa yakasında iş teklifi almış karşıya geçti. Annesi babası da yok burda yakın akraba da pek yok. Amcasının evi var ama oda anahtar vermek istemedi.
Annemde çocuk kapıda kalmasın diye gel oğlum bizde kal dedi.
Arkadaşım tutturdu kardeşim teyzemde çekinir bizde gidelim. Iki gün kalalım hatta pazara kadar kalıp sonra sana geçelim ordan da diğer arkadaşıma kahvaltıya gidelim. Diğer arkadaşı da bana 2 vesait. Ben karşıda otuyorum anneme gelene kadar 4 araba değiştiriyorum birde arkadaşına gitcm. Uzak yanı
Diyorum ki eşim izim vermez o kadar sen varsın diye sıkılma etme diye birşey demiyor ama istersen uzatma dedim yani. Of ya ben oturmaya mi geldim gezmeyeceksek niye geldim ki
Elinde telefon sürekli birilerine birşeyler yazıyor somurtuyor
Simdi de diyorki ben erkek kardeşimi burda tek bırakamam o alışana kadar kalcm 1 hafta sende 1 hafta diğer arkadaşımda sonra yine sende öyle 1 Ay i doldurur giderim diyor.
Ama şimdi beni yanlış anlamayin tabiki gelsin kalsın ama bekar kız in evli kızın evinde o kadar uzun kalmasına sıcak bakmıyorlar bende arada kalıyorum.
Eşim.mesela sürekli dışarı çıkmak zorunda kalıyor rahat etsin diye.
Ama yok daha bana diyorki sen eskiden böyle değildin yav eskiden sorumluluk aldığım bir ev mi vardı başımda.
Yanlış miyim ya sonrs ben çok üzülüyorum rahat ettiremiyorum diye