Kafamı kurcalayan bir konu hakkinda bana fikir verebilir misiniz?

Question

Herkese hayırlı akşamlar dilerim benim şuan 2 aylık bir bebeğim var öncelikle emzirmiyorum mamayla besliyorum ve ailemle beraber oturuyoruz bir sebepten ötürü eşim çalışıyor ben daha önce çalışacaktım ama tam ise başlayacakken hamile olduğumu öğrendim şuan bebeğimin biraz büyümesini bekliyorum ise girmek için öncelikle annemin çok iyi bakacağına dair en ufak şüphem yok evin tek kızı tek çocuğuyum dolayısıyla ilk torunları ve üstüne aşırı derecede duskunler yerde 2 sn ağlamasına bile izin vermiyorlar öyle söyleyeyim ben bir yandan işe gireyim çalışayım eve ekstra para girsin birikim yapalım diyorum bir yandanda bebeğimin benimle beraber büyümesini ileriki zamanlarda benden çok anneme düşkün olmasi aklıma geliyor ve vazgeçiyorum eşim çok şükür muhtaç etmiyor bize yetiyor ama birikim yapamiyoruz asla içim bir yandan çalışıp çocuğumun geleceğini garantiye almamı söylüyor öte yanım onu ben buyutmeyecegim için sonuç olarak çocuk kiminle büyürse ona alışır ve bağlanır sonuç olarak bana değil anneme bağlı olucak bu psikoloji beni nasil etkiler bilmiyorum siz yerimde olsanız ne yapardınız ya da çalışan anneler varsa burada yazımı okuyan siz böyle bir durumla karsilastiniz mi acaba size göre doğru olan nedir bu hayat pahaliliginda çalışıp birikim yapmak mı yoksa bebeğimi büyütmek mi kafam çok karışık...

Answer 1

Sütten ve bezden kesilene kadar ben çocuğumu büyütmeye karar verdim ve kreşe verir öyle işe girerim o da kendini ifade ederse derdini anlatabilirse çünkü hem onunla bağını güçlendirir hem de geri gelmeyecek günleri anları doyasıya yaşarım çocuğumun diye düşünüyorum 

Answer 2

Ben kızıma 11 ay baktım sonra annem baktı tam 13 sene annen seviyorsa bebeğini oda güzel bakar ihtiyacın yoksa eğer yaşına kadar bekleyebilirsin senden çok annene düşkün olmaz sonuçta annesi sensin 

Answer 3

Mamayla besleniyor olsa bile o daha çok küçük, sana ihtiyacı var. En azından yaşını bekle ondan sonra çalış. İleri de bu günleri özler pişman olursun bence. Onun sana en çok ihtiyacı olduğu zamanlar şu zamanlar..

Answer 4

İhtiyaciniz yokmus. En az 2 yasina kadar sizin bakmanizi oneririm. Para kazanilir ama bebeginizin bu zamanlari tekrar gelmeyecek.

Answer 5

Emzir ya da emzirme 0 2 yaş bebeklik döneminde çocuğun annesine ihtiyacı var. En azından bebekliğinde yanında ol. O hep bebek kalmayacak ilerde bebeğin biraz büyüdüğünde işe girer geleceği için birikim yaparsın 

Answer 6

Kenidzce haklisniz ama şahsi fikrim ben asla birakmazdim bazen yemek falan yapınca biriyle telefon görüşmesi yapınca bile kizm yanlız kalmış sanki bana ihtiyacı var diyorum o analr gelmiyor inan 1 ayki haleirni bile özlüyorum 2 aylık bizde dün bile tek bırakıp markte inip ekmek almadım kendi çocuğumu kendim büyütmek isterim önemli olan giden günler gelmez çok özlersin yada biraz enznda büyüsün öyle başlayın eşinizle birlikmi ailenle oturyon enznda avantajlı ailendesin eşin cakişisn

Answer 7

İhtiyacın yoksa çalışma derim ilk 3 yıl en azından. Senle gecirdigi zaman okadar değerli olacak ki onun için ve senin için.Cocuk büyütmek çok zoe hele ki bilinçli anneler için daha zor.inan maddiyattan daha önemli onunla kurduğun bağ.bebeginin Her anını dolu dolu yasa. Bazı günlerin anların geri dönüşü yok.

Answer 8

Sana öneri vermeyeceğim ama bir şey anlatacağım. Çocukluğum boyunca çalıştı annem, zorunda olduğu için çalışmasına rağmen ben o dönemlerin izlerini silemiyorum. Annemi çok seviyorum ve o da beni çok seviyor ama aramızda çok güçlü bir bağ oluşturamıyorum. Yaklaşık 1 yaşında bı oğlum var, her anını yakalamak istiyorum. Her şeyini görmek izlemek istiyorum. Benim eksik kalmış neyim varsa onda onun tamamlayıcısı olmak istiyorum. Birine, kıyıp bırakamıyorum oğlumu. Çünkü sanki bensiz eksik kalacakmış gibi geliyor. Ben çok uzun zaman eksiktim belki de bu yüzden böyle düşünüyorum. İleride siz de annem gibi pişman olmayın, bebeğinizin keyfini çıkarın 

Answer 9

Yani bu aslında tamamen size kalmış birşey bebeğinizin sizden kopuk olup olmaması. Benim arkadaşım emziriyor altı aylık bile olmadan işe geri döndü mecburdu ilk zamanlar emzirme izni filan vardı erken çıkıyordu birkaç saat ama sonra oda bitti. Ama yavrusuyla bağı kopmadı. Sevgini ilgini uzerinden eksik etmezsen eğer bağınız güçlü olur. Ama off işten geldim zaten yorgunum diyip çocukla ilgilenmeyip o zaman bile annenize verecekseniz annenize düşkün olur. 

Answer 10

Hayat pahalılığı bugün çıkmadı. Çocuğumu kendim.buyuturdum. en azindan 2 3 yaşına gelene kadar. En az iki tercihen 3 yaşa kadar . Yoksa dediğin gibi seni değil annannesini anne yerine koyar. Aslında da koyamaz. İkisinin arasında kalır Yavrucuk. Sonra çatışmalar başlar. Annene kızarsın çocuğuna kızarsin aralarindako bağdan dolayı. Muhtaclik olmadığı için benim fikrim böyle. 

Answer 11

Orası öylede ek gıda zamani annen iyi bakabilecekmi.  Sonra büyüyünce yemek yemiyorlar.  Bnmde kaynanamlar büyüttü onlar karistilar istediğim gibi yetidtiremedim. Bu seferki bebeğimi kendim bakicam .yakında ek gıdaya gecicem. Araştırma yapıyorum sürekli ne versem diye

Answer 12

Benim annem kızıma çok güzel bakıyor ama ben kızımı bırakıp çalışmaya gidemiyorum 

Answer 13

Kardeşim doğum yaptığından beri bizde kaldi sayılır kaynanası bakmadığı için. Annem çok pimpirikli olduğu için çok detaylı ilgilenir. En ufak soğuk alınca bile soluğu onlarda bulurdu. Çocuk 1,5 yaşlarına gelince boşanmaya karar verdiler ve kardeşim bize geldi. Kısa bir süre sonra çalışmaya başladı, annem büyüttü. Kardeşimin evliliği,  hamilelik süreci ve doğumu travmatik olduğu için (kaynanası ve kayni sagolsun basta) o çocuğa sevgisini tam veremedi diye düşünüyorum. Çünkü kardeşimin suyunun geldiğine inanmayan kaynanası saatler sonra hastaneye götürdü ve bugün doğum yapmazsan seni elimden kim alır diyen bir kayni.. Kafasında bu ve bunun gibi stres dolu şeyler olduğu için çocuğuna kendini verememesini normal buluyorum. 

Konuya dönecek olursak yeğenim şu an 6 yaşında anneme çok düşkün ama kardeşimin bir ufak gülümsemesi , annemin yaptıklarına bedel oluyor yeğenim için. Çünkü anne çok farklı. Kendimizden düşünelim biri istediği kadar iyi olsun bize annemizin canim kızım demesi bile yetiyor. Çalışıyorsun diye çocuğun senden kopmaz, biraz fazla özler ve işten geldiğinde çok nazlanir. 

Answer 14

Ben oğlum 7 aylıkken atandım. Tabi 7 ay hep beraber olup bir anda işe başlayınca ardımda bırakmak zor gelmişti. Ama öğle arasında eve gidiyordum görüyordum sonra işe geri dönüyordum akşam da 17.30 da çıkıyorum uyuyana kadar yine tüm alakam onda oluyor. Ben annelerin çalışması olayına bu kadar travmatik bakmıyorum ben de bakıcıyla büyüdüm eve geldiklerinde benimle yeterince ilgilenir oynarlardı. Tüm gün evde olup sıkılmış bunalmış nefes almayı bekleyen bir anne olmaktansa çalışıp parasını kazanıp eve geldiğinde çocuğuna tüm ilgi ve sevgisini verebilen bir anne olmak benim için daha evla (tabi ki evinde kalmaktan çocuğuyla vakit geçirmekten çok hoşlanan anneler istisna). Şuan evet çok küçük belki evden bir iş düşünebilirsiniz ama 1 yaştan sonra genel bir iş arayışına girebilirsiniz.