Yani şoyle soyleyim. Kaç yaşındasın bilmiyorum ama insanin her yaşta sevmeye aşık olmaya ihtiyaci vardir. Evlat sevgisi başka, eş sevgisi başka. Omrun boyunca kendini cocuklara adayabilirsin tabiki ama ya kendi isteklerin? Gormezden gelirim dersin ama bunlar ileride psikolojik olarak vuruyor. Ornegin oglun olursa kotu bir kaynana oluyorsun veya uykusuzluk, veya panik atak, sinir krizleri. Insanin kendi nefsi de var. Eğer genc isen ve ailen muhafazakar ise bir süre sonra orada sikılacaksin, ozgür olamayacaksin. Yani kocanin evinden tek artisi dırdır dinlememek olur ve bence aslında yeterli bir sebep. Bir süre beraber yasar gidersiniz. Zamanla ailende bu duruma alışır. İs bulursun belki. Benim kayin validem okulda hademelik yaparak iki katli mustakil ev yapti. Arsa aldi. 3 cocugunuda bakti eşi olmüştü. Senin ne kadar kararli ve yırtıcı olduğun onemli. Her zaman başıni dik tutman ve kendine, cocuklarina laf ettirmemen lazim. Sasece kendini dusunuceksin. Zor bir surec bosanmak, hele 3 cocuk. Eger yaşin biraz daha orta yaşlarda ve bu hormonlarinin cok zirvede oldugu donemleri atlattiysan ilk cocugunun biraz daha buyumesini bekle, idare et bir kac yil daha ayrilirken sana destek olur derdim. Ama sanirim gençsin ve beklemek demek, senin hayatindan boşa giden zaman olur. Ustelik sana hicbir artisi olmayan bir adam, ne ev, ne araba... karin tokluguysa ailende seni doyurur hemde seve seve. Yani derim ki eğer kocani sevmediginden eminsen yavaştan ayri yasamaya basla, ilk 1 hafta annenlere kalmaya git bakalim ne oluyor. Bir dene bakalim. Kalabiliyor musun? Esin ne diycek bakalim. Zaten ayrilir pisman olursaniz, tekrar evlenmek gibi nir sansinda var. Esin nasil biri bilmiyorumda kinci degil ve laftan zorda olsa anliyor ise biraz daha rahatlarsin.