Al benden de o kadar 2 yaşinda ve iki aylık iki tane oğlum var. Sabah kahvalti hazırlayana kadar canım çıkıyor. Biri susuyor öteki ağlıyor. İki günlük bulaşık tezgahın üstünde duruyor makina da çamaşır asilmayi bekliyor asılan çamaşırlar toplanmak istiyor akşama yemek yapmadım salonda bir dünya oyuncak ayağımın altında... Daha sayayım mi :) Ama şöyle bir derin nefes alıyorum sonra diyorum ki " bu ev nasıl olsa toplanır temizlenir ama çocuklarım bir daha bu yaşa geri dönemez" o yüzden her şeyi bıraktım salonun ortasında oğlumla araba yarışı yapıyoruz. Kimsenin eviyle kendi evini, kimsenin çocuğu ile kendi çocuğunu kıyaslama. Çocuğun 20 yaşına gelince hadi gel kucağıma bı öpeyim seveyim dersin de o çocuk of anne büyüdüm artık der gelmez. Şimdinin kıymetini bil Allah ne güzel bir evlat vermiş op kokla sev birak işi gücü. Sana pis diyen de desin ben şahsen öyle yapıyorum evimin temizligi için hazırladığım pasta börek çörek için gelecek olan gelmesin evime diyorum. Kimse kusura bakmasın ama nice sma li çocuklar var anneleri hastane hastane koşuyor gece gündüz uyku uyumuyor şükredelim halimize