Kızlar bilirsiniz her evin bi enayisi olur bizim evin enayiside benim vicdanliyimdir erkek kadin isi demem anama babama kosarim yardm ederim durmadan arar sorarim ama artik yas aldikca herseyi goruyorum zoruma gidyo asla kardeslerimi kiskanmamisimdr ama bakiyorumda onlar zerre takmiyo anami babami yardm etmezler nasilsn demezler bi barak su vermezler ama onlar daha degerli oldu hep ben bile bile duramiyorum iste misal yas 28 oldu bi gun dogum gunum kutlanmadi pasta alinmadi hic oyuncagim olmadi gecen kiz kardesimin digum gunu annem duruma prensesim iyki dogdun diye resmini koymus ondan onceki gunde bana dert yaniyodu ömrumu yedi diye ama biz hic prenss olamadik hep halada oyle cocuklugumdan bu yana hep buyukmusum gibi yuklendiler bana bugun babamin kolu kirilmis oglum dediki anne goruntulu arada dedemin koluna bakiyim dedi 3,5yasinda aradim nys gordu gormedi babam duymadigimi saniyo anneme cek su telefonu diyo çooook agrima gitti sabah beri agladim agliycam yaa yasadikca anliyorumki bu dunyada dusene sen tekme atcaksin bide ben durmadan arar nasil noldu diye moral vermeye calisir dururum vicdanimaaa .....daha akillanmiyom uzun oldu ama icimi domek istedi anlatsam roman olurda iste hakkinizi helal edin