Selam kızlar öyle bir üşengeçlik içerisindeyim ki anlatamam sanki Ölümüm gelecekmiş gibi hayattan bıkmış hiçbir şey yapasım yok çok şükür evliyim Maddi manevi bir sıkıntım yok çocuğum var ama hiç değişik bir şey yapmaya takatim yok Ne ders çalışmak ne kış temizliğine başlama konserve yapma elime bir toz bezi alıp rafın tozunu almak bile bana büyük bir iş gibi geliyor ki normalde ben temizlik takıntısı olan ev toplu olsun diye hastayken ayaklanan insanım söyle beni canlandıracak güzel sözleri olan dostlar yazin bana siz ne yapıp değiştiniz büyük bir ise giriştinz