Kendi düşüncemdir.
Bana göre bir nişanın bu kadar uzun sürmesi her iki taraf için de zillet ve eziyettir. Zaten birbirine helal olmayan 2 insanın konuşmaları da haram olduğu için ve haram başlayan işte asla bereket olmayacağı için nişanlılık sürecinde tarafların konuşmalarını da doğru bulmuyorum.
Şimdi o zaman nasıl tanıyacaklar birbirlerini diye soranlar olacaktır, isterseniz 10 sene nişanlı kalın, insan evlendikten sonra hakikatte tanıyor. Aynı eve girmeden kimseyi ama bakın KİMSEYİ tam manasıyla tanıyamayız. Kimse kendini kandırmasın.
Eğer namahrem 2 kişinin nişanlılık sürecinde konuşması doğru bir şey olsaydı, emin olun bunu Allahü teala serbest kılar veya tavsiye ederdi. AMA ETMEDİ. Bizi yaratan da bizi bizden daha iyi tanır.
Bu adam boş bir adam, çok bariz. Sevgi nedir bunu da günümüz şartlarının sevgi anlayışı üzerinden tanımış, esas sevgiyi bilen bir erkek kapınızda köle olur da sizi üzmez. Siz değil, o çabalar.
Ki zaten bir erkek için ancak emek verdiği kişi, nesne veya olay diğer her şeyden daha değerlidir. Psikolojik bir gerçektir.
Kadın, tabiri caizse fethedilmeyi bekleyen bir ülke veya doğru yerde takılması gereken bir mücevher gibidir. Erkekse ya onun fatihi ya da mücevherin koruyucusudur. Aksi türlü o ilişkinin alma-verme dengesinde bir arıza oluşur, bu da tarafların eril ve dişil enerjisini ilişkilerinde doğru şekilde konumlandırmadıklarını gösterir.