Merhaba kızlar. Hepimizin iyi kötü az çok derdi muhakkak ki var. Dert yarıştırmak zaten haddimize değil. Kendi başımdan geçen bir şeyi anlatacağım. 2 hafta önce saçma bir sebepten eşimle tartıştım kızım beni bunalttı ve okula ağlayarak gittim. O an o kadar büyüktü ki derdim bana göre. İkinciye hamileyim diye pişmandım tayin çıktı gitmedim diye pişmandım vs vs. Sonra instagramı açtım. Takip ettiğim anlatblog isimli bir hesap var. Çok dindar değilimdir inanırım kendimce bu hanım güzel inanan güzel öğütler veren iki tane çiçek gibi kız evladı olan bir hanım. Hayata bakış açısını netliğini evlatları ile ilişkisini hep çok beğenirdim. Sonra baktım ki 9 yaşındaki kızı ekin,sağlıklı çiçek gibi bir çocuk. Evde salıncakta boynuna ip dolanmış ve hayatını kaybetmiş. 9 yaşındaki kızınız ile yemek yediğinizi Sonra onun oynamak için odasına çıktığını ve çok zor görünen bir şeyin o an olduğunu düşünün. Ellerinizden sabun gibi kayan emaneti. Acısı ciğerime oturdu. Acısı hala ciğerimde o annenin yangını ne ile söner mümkün mü? Sonra baktım derdime Rabbim Sultan hanımın gönlünü genişlet beni de şımarıklığım için affet. Sayılı günlerimizde bize dağdan büyük dert verme. Demem o ki yapmayın bunu. Ölüm var, ölüm hak. Zor olan aslında zor değil. Ben kendime de bunu diyorum. Zorsa o an bir durmalıyım demek ki soluklanmalıyım çünkü gerçek imtihan sağlıkta gerçek imtihan kayıpta. Beni dilerim yanlış anlamazsınız. Güzel bir gün olsun ❤️
