Zor bir dönem ama bence en zoru şu an gelip gecer insAllah. Biraz daha büyümeleri lazım. Seni en çok yoran eşinin destek olmayışı. Bunu çok iyi anlıyorum yalvararak zorla yardım ettiriyorum bende usandım artık zerre istekte bulunmucam. Dün yemek yemeye vaktim olmadı azıcık vaktim olsa kocamın mutfakta ortaya serdigi şeyleri topluyorum kendime vakit kalmıyor kızım izin vermiyor 10 aylik. 5 te uyandım açlıktan uyuyamadim kalktım çay demledim kahvaltı yaptım çay içiyorum hâlâ, yiyecekleri çiğnemeyi unutmuşum yiyebilmek için uyuyamam gerekiyormuş. Ben her gün sil süpür yapamıyorum zorunlu hale gelince anca. Bi ara zorladım kızım kucağımda tek elle iş yapıyordum fıtığım ağrımaya başladı bıraktım zorlamayı. Beni yormayan rahatlatan oğlum 11 yaşında o destek oluyor bana o da olmasa kocamı boğazlıcam heralde