Bebegim 37. Hafta normal doğum pozisyonundaydi. Hareketlerini çok güzel net hissediyordum. Neyse bir gün gece karnim öyle bir yamuldu ve acıdı ki anlatamam. Sabahı da bebegin hareketleri azdı. Hemen doktoruma gittim. Doktorum bebegin dönmüş yan duruyor böyle devam ederse sezeryan olursun dedi. Haftaya gel bakalım dedi. 38+3 de gittim yine aynı. Haftaya alalım bebegi dedi. Gün seç dedi. 40 a kadar beklesek olmaz mı dedim. Olmaz dedi. Bebek yan dedi. Neyse 39+1 e gün aldım. Doktorum merak etme geldiğinde yine bakarım dönmüş mu dedi. Zaten yüzde bir ihtimal bu dedi. Sezeryan günü geldi. Gittim hemen yatisim yapıldı. Ameliyathaneye girdim. Doktorum geldi. Hocam bakmadiniz ama belki dönmüştür dedim. Eliyle kontrol etti yok hayır dönmemiş aynı dedi. Sol tarafın boş dedi. Sağın da bebek dedi. Ameliyat başladı. Orda Doktorum bana cnm bebegin ters dediğini hatırlıyorum.tamam hocam dediğimi hatırlıyorum. Sonra eşim girdi doğuma. Eşim de çok net bir şekilde doktorun asistana bebek ters yüzü içe dönük dediğini duymuş. Şimdi buraya kadar hersey tamam. Ben hastaneden çıktım eve geldim. Eşime dedim ki.duydun demi doktor bana bebegin ters dedi dedim. Yok hayır duymadım onu dedi. Diğer duyduğunu söyledi. Sonra benim aklım takıldı. Bende şu var biraz arkadaşlar kendim bazı şeyleri duyup emin olamıyorum. Yani o an da yanımda biri varsa oda evet bende duydum derse emin oluyorum. Şimdi kafama takıldı. Ya bebek ters değilse ya boşuna sezeryan olduysam. Doktora gittim açıkça bu soruyu soramadım tekrar. Sonuçta doktora güvensizlik gibi olsun istemedim. Hocam bebeğim tersti ya kolay çıktı mi dedim 10. Gün kontrolde. Evet dedi. Kafamda bosami kuruyorum kizlar ya. 16 gün oldu dogum yapalı. Sanırım hormonların etkiliyor beni.
