Eşimle iş vesilesiyle tanıştık. Önce eşimin Türkçe konusundaki özenine bayıldım. Yazım yanlışı ve anlatım bozukluğu yapmadan yazıyordu. Çok hassasım ben bu konuda. Ana dilini doğru yazan, konuşan insan hayatta da özenlidir diye düşünürüm. Kimmiş bu mühendis görünümlü edebiyatçı diye radara aldım. Elbet bir gün bağlaçları falan yanlış yazar dedim, ama yoook, tek bir kusurlu yazımı olmadı Aslan parçası
İş nedeniyle hep yazıştık, 4-5 ay sürdü e-posta trafiği. İlk toplantı günü de ne kaşı ne gözü, ne yandan yandan bakışı, ne de bana ceylanmışım gibi muamelesi, zekasına hayran kaldım. Zeka da önemli bir kriter benim için. Erkekte görüntü, tahsil, maddiyat... Zeka şak diye çekiyor beni. Zeki, becerikli her insana hayranım Bir sene uzaktan uzağa hayran kaldım kendisine. Derken proje bitti. Hüzünlendim. Allah şahit çok etkilenmiştim. Açılsam mı açılmasam mı derken proje bittikten tam 1 ay sonra tak diye bir WhatsApp mesajı geldi. İşte o mesaj milattır bana göre Eşime göre de ilk e-postadır ilk kıvılcım. Bugün tam 9 sene oldu eşim bana o ilk e-postayı yazalı. Çok şükür onu düşünerek geçirdiğim 9 seneye
NOT: Çok severim ama çoooook da zordur kendisi, Başak burçlarının şahıdır, takıntılıların piridir. Ben takıntılıyım diyen insan eşimi tanısa utancından diz çöker el öper