Kızlar sizlerle dertleşmem lazım yoksa kafayı yiyecem kaynanamla oturuyom bebeğin yeni doğdu bugün 1 aylık oldu aşıya goturdum geldim eve siparişim gelmişti eve vardigim dakka bebeğim gece 4 den 12 ye kadar uyumadı asida yapıldığı için dizi sizliyordu ağlıyordu zar zor uyutum onla birlikte bende uyudum kaynanam kalkmis eşimi doldurmus Zehra kargo siparişi veriyor para harcıyor gibisinden eşimde kalktı geldi bana söyledi sen gene ne sipariş girmişsin söyle böyle dedim annen yememis içmemiş hemen sana yetistirmis oda kızdı annem söylemedi söyle böyle yalan yani annesi yetiştirdi biliyorum ben bebeğimle ilgilendigim için akşam yemegini yapamadım kaynanamda lahmacun yaptırmış benim acı yiyemedigimi bildiği halde kalkmış zehir gibi yapmış hiç yiyemedim bile tadına öncede bakmış sofrayi indirdim birden dedi lahmacun acı olmuş Zehra yiyemez şimdi ekmekte yok eşime dedi git ekmek al Zehra sütü kaynatsin içine koysun yesin yanına kahvaltilikta indirsin resmen bu evin bı ferti degilmisim gibi davrandı eşim orda cevap vermedi ben eşime kızdım dedim annen benim acı yemedigimi bildiği halde niye bilerek acı yaptı yok tadına bakmamış yok bilerek yapmamış dedim inandinmi sen bu laflara dio sen annemi yanlış tanimissin söyle böyle resmen hicmisim gibi davranıyor bana kapıdaki köpek kadar değerim yok bende eşime belirtim ayrı ev istiyorum annenle artık yaşamak istemiyorum diye kalktı dio sen ne zaman anneme olursan ben o zaman ayiririm evi bende dedim ben senlen evlenmişsin annenle değil kızlar benim artık psikolojim bozulmuş artık bı bagimlilikmi bilmiyorum ama kim olsa yani bu yaşantıyı yaşamaz çıkar gider ama bilmiyorum eşime bağımlı olmuşum ne bırakabiliyorum nede bırakamıyorum bazen içimde diom oglumuda alam gidem ben oğluma yeterim sonra diyom onun ne suçu var babasız yaşamasın artık her dakka agliyasim geliyor