Ben sizi çok iyi anlıyorum. Babaannem çok kötü bir kadındı anneme yapmadığı kalmadı hatta torun olarak beni sevdiğini hiç düşünmedim 7 yaşında evde yalnız kalmaya başladım aynı mahallede 3 ev ötenizde otururdu beni dövüyor diye gitmicem deyip inatlaştım evde yalnız kalmaya başladım annemler işteyken bir kere kapımı çalmadı mesela anası işten çıksın baksın çocuğuna benimkine bakan olmadı ben niye bakıcam derdi sağda solda ömrünün son 5 yılını yatağa bağımlı geçirdi son 1 yılı annem ona bebek gibi baktı o kadar kızardım ki anneme babaannem bunları hak etmiyor diye annem hep babaannen haketmiyor evet ama baban hakediyor, bnei yetiştiren ana babamın bana öğrettikleri hak ediyor dedi üstüne gitsem zamanında beni çok söylendirdi tartışma çıkarıp kışkırttı günaha soktu şimdi istemese de sevabıma sebep oluyor dedi şimdi düşününce anlıyorum onu hâlâ Allah affetsin ben kızgın kırgın değilim der arkasından. Ben kızgınım o tarafta da gün yüzü görmesin derim mesela kızar bana asla konuşturmaz. Kimseye sıcak olmak zorunda değilsiniz o size muhtaç siz onun yapamadığı işlerini yapabiliyorsunuz bu yeterli kimsenin yaptıklarını unutup güler yüz göstermek zorunda değilsiniz kendinizi bunun için suçlamayın sakın bu kötülükten değil kalbinizin çok kırılmasından