Bende herşeyin ilkini yaşadığım biri tarafindan aldatilmistim. Çok ağlamıştım, zayiflamistim, ders notlarım düşmeye baslamisti, kimselerle konuşmuyordum hep ağlıyordum hatta duşta bileklerimi kesip intihar etmek bile gelmişti aklıma. Yani güzel olan herşey kötüye gitmeye başlamıştı. Bı gün aynada kendimi dikkatlice izledim ve ben salağım şu kendime yaşattıklarıma bak, güzelim, saglikliyim, elimi sallasam ellisi dedim ve kendimi toparlamaya başladım. Ondan 1 hafta sonra da eşimle tanıştım ve hayatım eskisi gibi guzellesmeye başlamıştı. Diyeceğim o ki kimse için ölme, kendin için yaşa.