Ben kendi haline bıraktım. Ben dugumden 1 ay sonra hamile kaldım sonra bebeğim doğdu bebeğimin bir yaşına kadar da bu sorunları yaşadık. Sonra korona çıktı. Yasaklarda bile bir yerlerde ki çoğunluk bizim evde olurdu toplanıp okey oynarlardı. Yasaklar da eşim biraz kendine çeki düzen verdi. Ölen onca insanı görünce etkilendi. Yasakalrdan sonra annesi korona geçirdi ayakta atlattı ama ne çektiğimi sen gel bana sor. Onu gördü etkilendi. Kaynanamdan sonra kendisi oldu onu bir odaya kapattık kızım onunla oynamam isterdi o da onu daha da bir etkilendi ve eşimden sonra ben oldum ki ben ölümden döndüm diyebilirim çok feci oldum. O zaman kızım 2 buçuk yaşındaydı, kaynanam kızıma bakmadı eltime yolladık beni hastaneye yatırdılar, ben hastaneden kaçmaya çalışıyordum. O bir haftalık benim yokluğum tamamen eşimin aklını başına getirdi.
Sen kimi koyarsan koy araya,onun arkadaşları kadar etkilemiyecek onu. Sende onu görmezden geleceksin. O geldiğinde sürat asmak yerine çok mutlu görüneceksiniz bir nevi nispet yaparcasına. Kendini naza vuracaksın ama arkadaşından rahatsiz olduğunu söylemeden. Yalana dolana başvurmak benim en son yapacağım şeydir ama söz konusu yuvam olunca mecbur.
Sen merak etme en büyük darbeyi de arkadaşından yiyecek. Eşime layt hain köylü diyen hepsi de karısından nişanlısından korkan insanlar oldular. Şimdi de diyor ya ben nasıl onların dolduruşuna geldim
