Ben de ergenliğimde çok sinirli bir insandım. Ne zaman bu sözü duydum bana kafi geldi. Daha da sinirlenmedim kolay kolay.
Esasen kibirli olmayan insan yoktur. Kibirliyim diyen de kibirli değilim diyen de kibirlidir.
Kibir kendini büyük görmek demek, alimler afedersiniz dışkı parçasına bile burun kıvırmazlarmış. Bir gün bir alim burun kıvırınca o dışkı dile gelip “Ben şu ağaçta çok leziz bir şeftaliydim, senin gibi bir insan gelip beni yedikten sonra bu hale geldim. Benim içimden ağaç çıkarken senin içinden ancak bu çıkıyor” demiş. Bu cümle de o alime ders olmuş.
Gebelikte sinirlenmenin normal olduğunu düşünüyorum, hormonlar hiç olmadığı kadar hassas yapıyor insanı. Anlayış beklentisi yüzünden kalp kırılıyor. Bir de ne istediğinizi bilmeyen ve önemsemeyen insanlar da olursa etrafınızda sinirlenmemek içten bile değil.
Rabbim bizi de etrafımızdakiler de anlayışlı kullardan etsin.