Merhaba kızlar daha önce de konular açmıstım ama özet geçeyim o zamandan beri düzelen bir sey yokmuş meğer sadece bosa zaman kaybetmişim.Akrabalarım desen hepsi bizle konusmuyor biri kızının nişanına çagırmadı haset ettiklerini düsündük ama kendi kızının daha guzel hayatı var atanmıs 65bin alıyor ustune doktor cocuk bulmus(görüstügümüz biri söyledi)Onun yanında benim halim sadece 2 cocuk annesi hiçbir seye yetemeyen yalnız,esiyle iyi geçinemeyen arkadası olmayan ben.Komsuluk desen burda o da yok artık.Bir umudum yok ki su olacak yasamaya değer diyeyim 2 cocugum için dayanıyorum ama onlara da bağırmadan edemiyorum kücügü buyumuyor hala aynı beni yıpratıyor vr hala uykusuzum.Ailem benden nefret ediyor bunu hissediyorum.
Canım merhaba
Acaba psikolok bir yardım mı alsan acaba
Bazen zaman zaman bende ailem tarafından doğduğum günden beri değersiz ve sevgisiz hissediyorum.hissettiriyorlar.
Tek dayanağım eşim ve oğlum
Yaşım 43.
Ben de yaşını sorakacaktim . Genel de kızım diye yoruma başladığın için merak ettim. Geçmişsin daha .
Teşekkür ederim güzelim
O beden yaşım
Gönül yaşım 50
Benim de yasım 28 ama 50 yasında gibi hissediyorum
Aslında kendine bir uğraş bulsan çok iyi gelecek. Çalışmaya başlasan yada hobilerle ilgilenmeyi denesen. Bana değersizlik duygusu ve can sıkıntısı gibi geldi. Bir amacın olursa başkasının ne düşündüğü umrun olmaz. Birde içinde yaşandığın duygu durumun normal değil, destek almalısın.
Maalesef çalışamam ya da kursa gidemem çünkü cocugu bırakacak kimsem yok saatlik hastane işlerine bile cocugu zor bırakıyorum kaynanam ya da anneme
Ben keske sadece bunun icin boyle hissetseydim kardesim diyorm opoz kardesim ozdegerimi kendime olan sevgimi oyuncak gibi kirdi elime verdi ustelik ondan baska da kimsem yok
1,458,852 soru
23,925,811 cevap
323,723 kullanıcı
