Selamün aleyküm kızlar, bir sonuca varamadığım için size sormak, akıl almak istedim.
Kısa anlatmaya çalışacağım ama ozun olursa nolur kusura bakmayın.
Şimdi sadece eşim ve benim bildiğimiz bir mesele var, mümkün mertebe kimsenin bilmesini de istemiyorum.
Geçen günlerde kaynanam ses kaydı attı işte içeriği kısaca “ben o şeyi biliyorum, görümcelerin de biliyor, kimseye de söylemem” diye yeminler vs
Şaşırdım yani, eşime sen mi söyledin dedim hayır dedi.
Sonra büyük görümcem aradı, dedi ki “ben seni rüyamda gördüm böyle böyleydi, kendimi de aynı şekilde gördüm” diye.
Dedim ki, “abla rüyayla amel edilmez ama hayrolsun” bunun üzerine dedi ki “gerçekten öyle mi peki?”
Ben de “bu mantığa göre sen de öyle olmalısın” dedim ama beni karıştırma vs diyor.
Bu konuşmada anlatmak istediğim, bir yerden öğrenilmiş ama bunu güya rüyada gördüme yedirmeye çalışıyor.
Özel hayat demeden ayıp günah bilmeden çat çat sorduğu için de “ben yalan söylemem evet” dedim. Kimsenin bilmesini istemediğim bir meseleydi ama patavatsızca sorduğu için devamlı, mecbur bıraktı.
Eşime de söyledim böyle böyle oldu diye, dedim “onların ağzında bakla ıslanmıyor, yeminlerine güvenmiyorum. Bu yüzden başkasından duymalarındansa kendi ailem benden duysun” dedim. Eşime sordum ama istişare ediyoruz.
“Söyleme istersen” deyince “sebep?” Dedim, bir şey demedi. Ben de söyleyeceğimi söyledim. Ve aileme de anlattım meseleyi. Üstümden yük kalktı.
Eşim de “sen benim sözümü dinlemedin” diyerek bana küstü. Ailesinin patavatsızlığına duyduğu öfkeyi benden çıkartıyor kendince.
Annesine, ablasına kızdı mı kızmadı mı bilmiyorum ama bana küsmesi çok tuhaf geldi.
Eşim söylemediği için ben nereden bildiklerini bilmiyorum, aklıma bir şeyler geliyor ama kanıtlayamayacağım için su-i zan yapmak istemiyorum.
Şimdi mesele %70 beni ilgilendiren bir mesele. Yani bu saatten sonra her şeyi bana soracaklar, her durumla ben muhatap olacağım. Onun başı ağrımayacak.
Bir akıl verin, ne oluyor anlamıyorum.