Eşimin ailesinin yaptıklarına hep sustum katlandım ,rahatsız olduğumu dile getirsem de hep suçlandım çünkü onlar hep temiz kalpli ve hatasız taraf oldu, eşim şu an destekçim ve ciddi bir mesafe koydum ne ararım ne sorarım en son geçen bayramda gittim yarım saat oturdum geldim ,sorum şu ki asla özür dileme veya pişmanlık gibi bir durum yok istemiyorum da artık zaten ama yaşattıklarını unutamıyorum kendime bunu neden yaptım neden sustum neden bedenime ruhuma bu kötülüğü yaptım.nasıl unutacağım hanımlar aklımda hep yaşattıkları
Terapi ile olur ancak kendi içinizde onlarla savaşmayı bitirmelisiniz
Unutmazsın elbet ama öfkeyi, üzüntüyü, pişmanlığı yaşayıp özgür bırak. Yaşandı ve bitti. Bana bu olaylar ne öğretti, artık nasıl bir ben olacağım, bir daha yaşamamak için ne yapacağım ,diye buna odaklan. Biz kadınlar kafamızda kurmayı, geri sarıp defalarca yaşamayı seviyoruz. Maalesef yüzeysel değiliz ama bu demek değilki aklımızı kullanamıyoruz sadece duygusal değiliz. Biz üreteniz. Çocuğumuz var, evimiz var eşimiz var ve en önemlisi kendimiz varız. Herkesin yaptığı kendine. Seninde şimdiden sonra yapacağın ya lehine ya aleyhine olur. Karar senin. Önünede bakabilirsin, ordada hapsolabilirsin
Herkes kendine yakışanı yapar canım sen asilliğini koruyup yakışanı yapmışsın. Konuşsam da birşey değişmeyecekti çünkü o insanlar cahil kötü kalpliler. Sürekli bunları kendine hatırlat. Onlar kim ki onların söylediklerini kafama takıp kendimi üzeyim diye düşün. Ben öyle yapıyorum şahsen. Benlik birşey yok o onun karakteri o böyle ve değiştiremem yaşananları da değiştiremem en iyisi üzerine düşünmemek. Diyorum her zaman. Kendimi neden onlar için kahredeyim. Eltim çok kafaya takar mesela 15 yıllık mevzuyu anlatır durur ailesinde yokken kanser oldu kafaya takmaktan. O yüzden ben takmıyorum. Sende kendine sürekli olumlu şeyler hatırlat. Sen iyisin onlar kötü sen haketmedin ama olanların seninle ilgisi yok onların karakteri bu.
is isten gecmia zaten . ozur dileyip bundan sonra yag bal
olsalar ne faydaki. bisver dedigin gibi kisafir gibi yarim saat otur gec evine. sokaktaki herhangi bir komsun kadar bir tanisikligin olsun yetti gitti
İnan bende asla unutmadım unutamıyorum kendi kendime kızıyorum keşke şunu deseydim şunu yapsaydım içim içimi yiyo öyle bir öfkeleniyorum aklıma geldikçe ağlıyorum ama ben birine anlatınca konuşunca biraz daha rahatlıyorum varsa yanında yakınında bol bol onunla sohbet et
Haklarında konuşup gıybet edip pis günahlarını almak istemiyorum
Asla unutma sın bende öyle aklıma geldikçe nefret ediyorum onlar dan
1,486,347 soru
24,299,939 cevap
343,999 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın