Ne bu felaketler dini inancim tamdır ama korkmaya başladım bende 35 haftalık hamileyim yarın birgun doğum yapicam sokağa çıkmayın falan deniyor da ben mecbur hastaneye gidiyorum kafayı yicem eşim görevde yanımda değil doğuma gelemicek tüm izinler iptal olmuş bu kötü günler hiç geçmeyecek gibi geçen yıl o kadar güzeldi ki bu yıl felaket yılı resmen kardeşim İngiltere de yaşıyor orada da virüs var tüm sevdiklerim benden uzakta lütfen biseyler diyin geçecek mi bugunler psikolojim hiç iyi değil yapayalnız hissediyorum kendimi daha çocuğumu kucağıma alamadan eşime doyamadan gitmek istemiyorum bu dünyadan onları kaybetmek istemiyorum elbette ecel gelirse herşey bahane ama içimi rahatlatamiyorum iyice panik oldum