Şu karantina meselesinden dolayı evden çıkamıyorum annem ile evim uzakta hafta da 1 gidiyorum o da çok çok nadir annem yanlız yasiyo evden de çıkmıyo ekmeğini bile kendi yapiyo o da bunaliyo eşim arabayla anneme kadar bırakıyo ama annem bebeğin küçük çıkma bisi olur diyo o yüzden çok fazla da gidemiyorum eşimin çalıştığı yerde virüs çıktıgi için karantinaya alınan arkadaşları çok fazla o yüzden mesaili çalışıyo sabah 7de gidiyo akşam 21.30da geliyo isten akşam yemeği bile yemiyoruz 1 saat kizimuzu seviyo benimle sohbet eduyo uyuyo bebeğim 4 aylık zaten kışin doğduğu için yine hiç bi yere çıkamamıştım kuaförler kapatıldı kendimi iyiiyice saldım sanırım psikolojik bunalıma girdim iyice ya onceden çalışan bi insandım 35. Haftama kadar çalıştım haftanın 6 günü dışarıdaydım alışamadım nu duruma bide kayinvalidem ile gorumcem altlı üstlü oturuyolar her gün beraberler gorumcem de dalga geçer gibi mesaj atmış bugün iyice bunaldim diye hiç yoktan ailesini görüyo o nasıl çıkcam bu psikolojiden