Nereden baslasam bilemiyorum. Bunları yazacagim aklima gelmezdi hic ama oluyormus ne yazikki.
Ben kaynanama şimdiye kadar saygida kusur etmedim. Benim babam gecen kasim ayinda kanser oldu, arayip geçmiş olsun demedi ki ben o zamanlar hamileydim. Aralik 25te babam vefat etti arayıp nasilsin demedi. Bir buçuk ay sonra 6 şubatta dogum yaptım çok zor oldu, dogumahneden zor ciktim. Annem ağlarken disarida sohbet mubabbet derdine düşmüş bu kadin. En zor zamanlarimda hep annem yanımda oldu. Babam öldükten 15 gün sonra kalkti benim yanima geldi Inegöl'den canakkaleye. Doğumdan itibaren 20 gun daha kaldı.. Ama kaynanam napti. Ben dogum yaparken geldigi hastaneden ertesi gun yüzümüze bakmadan cekti gitti ki ben ölümden dönmüşken... 2 ay boyunca ne aradi ne sordu. Mevlit yaptik cagirdik gelmedi. Bebegim 2 aylıkken köye götürdü sevgili eşim. Orda hicbir sey yokmuş gibi torununu sevdi bir de demez mi ben bayramda mevlit yapcam torunuma diye.. Bana da degil ogluna soruyor. Sastim kaldim orada agzimi acamadim. Eve gelince esime dedim ben istemiyorum yaptiklarini hala unutmadim diye. O da neyse bir araya geliriz konusuruz falan dedi. Her neyse cumartesi günü geldiler bize kalmaya kaynanamla kayınpederim. Bekliyorum ki esim konuyu acsin ama yok yani. Onlar gitti dedim niye söylemedin.. Neymis efendim once alt yapı yapilmasi lazimmis da sonra soylenirmis.. Bir sey lutfedicez sanki.. Esim de cok degisti annesi konusunda. Ben sirf onun hatrina susuyordum ama artik dayanamıyorum. Afedersiniz annesi arar esime soylenir söylenir ama yine en kıymetli o. Ki esim evlenmeden önce 10 sene tek yasamis insan ama evlenince kıymetli oldu anası. Ben daha ne yapayim cidden cok bunaldim. Maddi sorunlar var onlara ses cikarmiyorum ama bu insalar cok yordu beni